Helena teatro

Reliefo de poeto sida (Menandro) kun maskoj de la nova komedio, 1-a jarcento a.K. - komenco de la 1-a jarcento, Muzeo de Arto de la Universitato de Princeton.

Teatro (de la greka: θέατρον, theátron «ejo por kontemplado»),[1]​ aŭ pli specife, Teatro de la Antikva Grekio, estas la teatra kulturo kiu floris en la Antikva Grekio inter 550 a.K. kaj 220 a.K., epoko en kiu la grekaj urboŝtatoj ekfalis sub dominado de Romio.

Ĉiuj grandaj teatroj estas subĉielaj. Tiukadre, la disvolvigo de la spektaklo okazis en subĉiela spaco nomata latinlingve orchestra, sur kiu estis plenumita granda vario de artaj spektakloj (dancoj, deklamoj kaj muziko), same kiel civilaj kaj religiaj okazaĵoj. Estis tra la greka teatro kiel oni prezentis, por la unua fojo, la teatrajn subĝenrojn (dramo, komedio kaj tragedio), inspiritajn, ĉefe, en aspektoj de la socio, kiel la militoj inter la diversaj polis (urboŝtatoj), la Grek-persaj militoj, aŭ la aro de kredoj pri la greka mitologio kaj la olimpaj dioj.

La konstruaĵoj estis faritaj sur ebenaj surfacoj kaj kun strukturoj kiuj helpas bonkvalitan akustikon (en greka, ακουστικό, akustikó), kiu, diference de la nuntempaj teatroj, permesis vidangulon de pli ol 170°. Tiu akustika kaj vida disponoj ebligis la reprezentadon de kantoj fare de gekorusanoj, tio estas, muzikaj ludoj, unu el kies variaĵoj, nome ditirambo, estis la praaĵo de la atika tragedio.

  1. «teatro.» Diccionario de la lengua española. Konsultita la 29an de junio 2015.

Developed by StudentB